Normalite

Bir litre çözeltide çözünmüş halde bulunan maddenin eşdeğer gram sayısıdır. "N" harfi ile gösterilir. Birimi normaldir.
N= Molarite x Tesir değerliği  formülü ile hesaplanır.
Asitlerin ortama verdiği H+ iyonu sayısı, bazların ortama verdiği oh- iyonu sayısı, tuzların ise ortama verdiği veya aldığı elektron sayısına tesir değerliği denir. 
örneğin h2so4 için bu değer 2 dir. çünkü sülfürik asit 2 tane h+ iyonunu sulu çözeltisine verebilir.
naoh, hno3, hcl için bu değer 1 dir 

Molarite

Bir litre içinde çözünen maddenin mol miktarıdır. Birimi molardır. "M" harfi ile gösterilir. 1M NaOH çözeliti hazırlamak için 40 g NaOH alınır ve 1 L çözücüde çözünür. Formülü M=n/v  dir. 
Burada 
n; mol sayısını 
V; litre cinsinden hacimi ifade eder. 

Molalite

1 kg çözücü içinde çözünmüş maddenin mol sayısı olarak tanımlanır.
Örneğin ; 1 molal NaCl sulu çözeltisi hazırlamak için 1 mol NaCl ( 58.5 g ) alınıp 1000g su içinde çözünür.

Molalite, sıcaklığa bağlı değildir. Çünkü bir çözeltideki maddelerin kütlesi sıcaklık ile değişmez. Bu nedenle çözeltilerin kaynama ve donma noktaları değişimlerinin hesaplanmasında molalite kullanılır.

Kritik Sıcaklık, Buhar - Gaz

Bulunulan sıcaklıklarda basınç uygulanarak sıvılaştırılamayan akışkanlara gaz denir. Buhar ise basınç uygulandığında sıvı hale geçen akışkandır. Gazların sıcaklığı arttıkça sıvılaşması zorlaşır. Bütün gazlar için ayırt edici olarak bir sıcaklık değeri vardır ki, bu sıcaklığın üzerinde gaz sıkıştırılarak sıvılaştırılımaz. Bu sıcaklığa kritik sıcaklık denir.
Madde ısıtıldığında sıvı halden önce buhar hale geçer. Buhar, kritik sıcaklığa kadar sıvılaşma özelliğini sahiptir. Kritik sıcaklıktan sonra gaza dönüşür. Kritik sıcaklık ayırt edici özelliktir. Buharın ıslatıcı özelliği varken gaz tamamen  kurudur.

Sodyum Eldesi ve Kullanım Alanları

NaCl halinde denizlerde, kaya tuzu yataklarında; mineral halinde Na₂CO₃.10.H₂O ve NaHCO3 şeklinde bulunur. 

Eldesi

NaCl nin eritilmiş halinin veya sulu çözeltisinin elektrolizi ile elde edilir. Katotta Na katı halde birikirken anotta Cl2 gazı açığa çıkar. 

Kullanım Alanları 

Metalurjide, nükleer reaktörlerde; sabun, sofra tuzu, çamaşır sodası, kabartma tozu, cam, boya ve kağıt üretimi, ilaç endüstrisi ulaşımda uyarı lambalarında, otomobillerde kullanılır. 

Aleve tutulunca sarı renk verir.  

Cevher ve Mineral

Cevher ; Yapılarında metal bileşikleri içeren ekonomik değere sahip elementleri barındıran maddelerdir. Maden ya da maden cevheri de denir.
Mineral; Doğal olarak kendiliğinden oluşan ve belirli bir kimyasal bileşime sahip maddelerdir.

Metaller üç yöntemle elde edilirler.

1. Zenginleştirme
2. Metal eldesi 
3. Saflaştırma

Boyalar ve Bileşenleri

BOYALAR VE BİLEŞENLERİ 

Yüzeylere renk vermek, süslemek, dış etkilerden korumak için kullanılan renkli kimyasallara boya denir. 

Boyalar KARIŞIMDIR. 

Boyaların 4 temel bileşeni vardır. 

1. Çözücüler ( İncelticiler )  Boyanın uçucu kısmını oluşturan kimyasal maddelerdir. Kullanılan boyanın kimyasal özelliğini değiştirmeden incelten sıvılardır. Boyanın akışkanlığını uygun seviyeye getirmek için kullanılırlar.

Kullanılan çözücünün cinsine göre boyalar iki türe ayrılır.

Su Bazlı ( Plastik ) Boyalar ;  Çözücüsü su olan boyalardır. uygulandıkları yüzeyin dışarıdan hava almasını engellemedikleri için sağlık bakımından zararlı değillerdir.

Yağlı ( Sentetik ) Boyalar ; Çözücüsü tiner, aseton, alkol, toluen gibi organik maddeler olan boyalardır. Kullanılan bu çözücüler zararlıdır. uygulandıkları yüzeyi çok iyi kapatırlar. Bu nedenle hava geçirgenliklerini olmaz.

      2.  Bağlayıcılar 
Çözücülerin uçması sonucu, geriye kalan kimyasalların katılaşarak oluşturdukları tabakadır. Boyaya katkısı; sertlik, parlaklık, yapışma ve kimyasallara dirençtir. Bağlayıcı maddeler boyanın temelini oluşturan maddelerdir.

     3.   Örtücü ve Renklendiriciler ( Pigmentler ) 
Renk verici ve uygulandıkları yüzeyi örtücü maddelerdir. Boyanın bağlayıcı ve çözücü maddeleri içerisinde çözünmeyen maddesidir.
Titanyum dioksit, çinko oksit, demir oksit renk verici, çinko kromat, çinko fosfat korozyon önleyici pigmentlerdir.

     4.  Kimyasal Katkılar 
Boyanın yapısında çok az bulunan kimyasallardır. Katkı maddeleri boyanın verimini artırmak için kullanılır.
Kimyasal katkılar özellikleri bakımından çökme önleyici, köpük önleyici, UV ışınlarından koruyucu, kurutucular, matlaştırıcılar, antibakteriyeller şeklinde sınıflandırılabilir.

ENTALPİ

Sabit ba­sınçlı bir sistemde meydana gelen enerji değişimlerine entalpi (H) denir.

H = U + w

—Herhangi bir kimyasal reaksiyonda meydana gelen entalpi değişimine reaksiyon entalpisi (DH) denir.

DH = DHürünler  - DHgirenler

Ekzotermik tepkimelerde ürünlerin toplam entalpileri girenlerin toplam entalpilerinden küçüktür. 

        ∆H_ürünler<∆H_girenler

CH4(g) + 2O2(g) → CO2(g) + 2H2O(g)      ΔH = -890 kJ

CH4(g) + 2O2(g) → CO2(g) + 2H2O(g) + 890 kJ   

—Endotermik tepkimelerde tepkimeye ürünlerin entalpi toplamı, girenlerin entalpi toplamlarından daha büyüktür.

           ∆H_ürünler>∆H_girenler

1/2H2(g) + 1/2I2(g) → HI(s)         ΔH = +26,5 kJ

1/2H2(g) + 1/2I2(g) + 26,5 kJ→ HI(s) 

STANDART OLUŞUM ENTALPİLERİ

—Bir bileşiğin sabit basınçta elementlerinden oluşması sırasında meydana gelen ısı değişimine o bileşiğin oluşum entalpisi denir.

—Bir mol bileşiğin standart şartlarda (1 atm ve 25 °C) kendini oluşturan elementlerden meydana gel­mesi sırasındaki enerji değişimine standart oluşum entalpisi  denir.

—  

—S(k) + 3/2O₂(g) ® SO₃(g)  ∆H = -320 kjtepkimesinin entalpisi aynı zamanda SO3 ün oluşum entalpisidir.

—SO₂(g) + 1/2 O₂(g)® SO₃(g)            ∆H = -240 kj

Bu tepkimede SO₃ elementlerinden değil bir bileşik olan SO₂ den elde edilmiştir. Buna göre      -240 kj değeri verilen tepkimenin entalpisidir. Fakat SO₃ ün oluşum entalpisi değildir.

İÇ ENERJİ

—Bir termodinamik sistemi oluşturan tüm taneciklerin sahip olduğu kinetik, potansiyel ve çekirdek enerjileri­nin toplamına o sistemin iç enerjisi (U) adı verilir.

—Bir sistemin sahip olduğu iç enerjinin doğrudan ölçül­mesi mümkün değildir. Sistemin iki farklı anı

arasında gerçekleşen enerji değişimleri kullanılarak iç enerjide meydana ge­len değişimlerin ölçülür.

                      DU = Uson–  Uilk

ISI VE İŞ

—Sistemle ortam arasında sıcaklık farkından dolayı aktarılan enerjiye ısı denir.

—Sıcaklık farkından bağımsız yollarla aktarılan enerjiye iş denir.

—Enerjinin iş olarak aktarılmasına, sistemin çevresine uyguladığı dış kuvvetlerin yaptığı mekanik iş (w) örnek olarak verilebilir.

    İş = Kuvvet x Yol

Verilen ısının iç enerjide artışa sebep ol­ur (U2 > U1) ve pistonu iterek bir iş (w) yapmak için kullanılır.

—Qp :Sabit basınç (P) altında sistemin aldığı ya da dışarı verdiği ısı

—DU:Sistemin iç enerjisinde meydana gelen değişim

—w : İş       

                         Qp = DU + w

— Gazın bulunduğu kabın hacmi değişmediğinden herhangi bir iş yapılmamış olur.

               w = 0 

Qv :Sabit hacim (V) altında sistemin aldığı ya da dı­şarı verdiği ısı

DU :Sistemin iç enerjisinde meydana gelen değişim

                             QV = DU

Sıcaklıkları aynı olan sabit basınçlı ve sabit ha­cimli iki farklı sistemde eşit sıcaklık artışının sağlanabilmesi için sisteme verilmesi gereken enerjiler arasında   QP > Qv  olduğu anlaşılır. Çünkü sabit basınçlı sisteme verilen ısı enerji­sinin bir kısmı hacim artışını sağlamak için iş olarak harcanır.

SİSTEM VE ORTAM

—Fiziksel ve kimyasal değişimlerde meydana gelen ısı değişimini inceleyen bilim dalına termokimya denir.

—Evrenin incelenmek üzere seçilen bölümüne sistem denir.—Sistem dışında kalan evren parçasına çevre denir.

•  —Çevresiyle hem madde hem de enerji alış verişi yapabilen sisteme açık sistem denir.
•         Çevresiyle enerji alış verişi yapabilen fakat madde alış verişi yapamayan sisteme kapalı sistem denir.
•         Çevresiyle madde ve enerji alış verişi yapamayan sisteme izole sistem denir.
• —İzotermal sistem → Sıcaklık sabit
  —İzokorik sistem → Hacim sabit
  —İzobarik sistem → Basınç sabit

Kimyanın tarihsel gelişim şeridi